Sint-Andrieskerk, Antwerpen
Epitaaf van de Augustijnen
Protestantse martelaren
Eeuwenlang werd het martelaarschap van de Augustijnse monnikenEen mannelijk lid van een kloosterorde die zich in de beslotenheid van een klooster of abdij concentreert op een leven van evenwicht tussen gebed en arbeid., sympathisanten als ze waren van Luther, enkel gevierd door protestantse christenen. Vanuit katholieke zijde kunnen we vandaag deze stilte doorbreken: sinds 2004 wordt hun nagedachtenis niet enkel ergens ver weg herdacht maar ook in hun eigen huis, hier in de katholieke Sint-Andries kerk wiens oorsprong teruggaat op de Augustijnse monniken. De tekst van de herdenkingsplaat luidt:
“Gelukkig die vervolgd worden om de gerechtigheid;
hun behoort het rijk der hemelen.” (Mt. 5:10)
Hier vestigden zich de Augustijnen van de Saksische Provincie.
In 1513 openden deze monniken een kapelEen kleine kerk die geen parochiekerk is. Zij kan deel uitmaken van een groter geheel zoals een ziekenhuis, school of godshuis of op zichzelf staan.
Een afgesloten deel van een kerk met een eigen altaar.
als aanzet voor de bouw van een kloosterGebouwencomplex waarin leden van een religieuze orde samenleven. Zij volgen daarbij de regel van hun stichter. De oudste kloosterordes zijn de kartuizers, dominicanen, franciscanen, augustijnen en hun vrouwelijke tegenhanger. Let wel: benedictijnen, norbertijnen, cisterciënzers, trappisten en hun vrouwelijke tegenhangers wonen in een abdij; jezuïeten in een huis. en van deze kerk.
Hier vond de eerste Lutherse prediking in Antwerpen plaats.
Hier leefden de Augustijnen Hendrik Voes en Jan van Essen
die om hun Lutherse sympathieën
in Brussel op 1 juli 1523 werden terechtgesteld.
In hetzelfde jaar werd het klooster
op bevel van Margareta van Oostenrijk opgeheven.
In verwarde en verwarrende tijden
hebben ook zij Christus’ Woord gepredikt…
« Eyn newes lied wyr heben aan… »
(lied van Martin Luther ter ere van de beide medebroeders-martelaren)