Sint-Julianusgasthuis

De eeuwenoude instelling van het Sint-Julianusgasthuis komt jaarlijks eenmaal naar buiten met de caritatieve traditie van de zgn. Pelgrimstafel. Dit nobele initiatief gaat terug op een schenking uit 1556 die op naam staat van een zekere kapitein d’Areste, een Spaans legerofficier. Het specifieke doel is om – naar analogie met het aantal aanwezigen op het Laatste Avondmaal – 13 arme lieden een (feest)maal aan te bieden. “… op condyssie dat men alle Goede Vrijdage voor Paessen, XIII arme mannen moet geven een maeltyt ettens ende daartoe elck een stuiver…” Later is de maaltijd een dag naar voor geschoven, naar Witte DonderdagDe donderdag vóór Pasen. Op deze dag wordt het Laatste Avondmaal van Jezus herdacht, waarop Hij de eucharistie heeft ingesteld. Tijdens plechtige vieringen op Witte Donderdag wordt ook de voetwassing herdacht. Net zoals Jezus op die laatste donderdag de voeten van Zijn leerlingen waste, als teken van opperste dienstbaarheid, wast de priester de voeten van enkele aanwezigen., de dag van het Laatste Avondmaal. ‘Muchas gracias’ aan de Spaanse kapitein voor deze – al bij al – mooie geste (al lijkt die als daadwerkelijke noodleniging voorbijgestreefd).