Sint-Andrieskerk, Antwerpen
Het hoogaltaar
In marmer; reliëfs onderaan: Peter I Verbrugghen, 1665; beelden: Willem Ignatius Kerricx, 1729
De blikvanger in deze kerk is het barokke altaarHet altaar is het centrale meubel in de Eucharistie. In oorsprong is een altaar een offertafel. Dit past in de theologische visie dat Jezus zichzelf geofferd heeft, door zijn kruisdood, om de mensheid te verlossen, zoals dit symbolisch wordt uitgebeeld op het schilderij “Het Lam Gods” van de gebroeders Van Eyck. In de huidige tijd wordt het altaar dikwijls omschreven als “de tafel van de Heer”. Hierbij verwijst het altaar naar de tafel waaraan Jezus en zijn leerlingen zich bevonden bij de instelling van de Eucharistie tijdens het Laatste Avondmaal. Net zoals Jezus en zijn leerlingen toen, verzamelen de priester en de gelovigen zich rond deze tafel met brood en wijn. in marmer dat de volledige breedte van het koorIn een kerk met kruisvormig grondplan dat deel van de kerk dat t.o.v. het dwarsschip aan de andere zijde van het schip ligt. In het koor bevindt zich het hoofdaltaar. inneemt. Oorspronkelijk stond het in de cisterciënzerabdijEen geheel van gebouwen dat gebruikt wordt door monniken of monialen. Enkel cisterciënzers, benedictijnen, norbertijnen en trappisten, alsook hun vrouwelijke tegenhangers, hebben abdijen. Een abdij streeft ernaar om zelfvoorzienend te zijn. St.-Bernardus te Hemiksem, bij Antwerpen. Na de opheffing van de abdij door het Frans Revolutionair Bewind wordt het via de Schelde vervoerd tot zijn huidige bestemming. Het enorme gevaarte zal er maar net in passen.
De standbeelden van de twee stichters van de cisterciënzerorde verwijzen naar de herkomst: rechts, St.-Robert van Molesmes met een kerkmodel, links St.-Bernardus van Clairvaux – de spirituele bezieler van de orde, met … een bijenkorf. Zijn populaire preken gaven hem de bijnaam ‘de honingvloeiende leraar’.
We aanschouwen een heuse theateropvoering: vol verbazing uiten de levensgrote figuren hun verwondering bij de tenhemelopneming van MariaDit feest – op 15 augustus – speelt een belangrijke rol in de verering van Maria als Moeder Gods. Als belangrijkste heilige is het voor christenen evident dat zij bij haar dood onmiddellijk in het hemelse paradijs werd opgenomen. In de oosterse kerken noemt men dit het feest van “het ontslapen van de Moeder Gods”, m.a.w. haar overlijden, dat meteen een hemelse wedergeboorte inhoudt. In Antwerpen viert men op die dag ook Moederdag. Sommigen noemen dit ook de Hemelvaart van Maria, wat echter fout is. In tegenstelling tot Jezus – die als God zelf naar de plaats kon terugkeren waar hij thuis is – kon Maria enkel door toedoen van God de Vader en Jezus in de hemel worden opgenomen., die omgeven wordt door de stralenkrans van Gods glorie. In de zomer wordt dit altaar speels verlicht tot valavond, waarbij elke figuur magistraal tot leven komt.
De marmeren reliëfs beelden de EucharistieDit is het ritueel dat de kern vormt van de mis en herinnert aan wat Jezus deed de dag vóór zijn kruisdood. De avond van die dag vierde Jezus het joodse Paasfeest met zijn leerlingen. Na de maaltijd nam hij brood, brak het en gaf het aan zijn leerlingen en zei: “Neem en eet. Dit is mijn lichaam.” Daarna nam hij de beker met wijn, reikte hem rond en zei: “Drink hiervan. Dit is mijn bloed.” Daarna zei Jezus: “Doe dit om mij te gedenken”. Tijdens de Eucharistie herhaalt de priester deze woorden terwijl hij brood [in de vorm van een hostie] breekt en de kelk met wijn ophoudt. Door het verband tussen het gebroken brood en de “gebroken” Jezus op het kruis, wordt Jezus tastbaar aanwezig. Tegelijk herinnert dit gebeuren aan de opdracht voor elke christen: “gebroken brood” zijn waarvan anderen kunnen leven. uit: in het midden de historische verwijzing naar het Laatste Avondmaal met een rijke 17de-eeuwse tafelbekleding; op de zijpanelen brengen putti en engeltjes vrolijk wijn, druiven, en korenmangels aan voor de heiligeDit is een titel die de Kerk aan een overledene toekent die bijzonder rechtschapen en gelovig heeft geleefd. In de Rooms-Katholieke en de Orthodoxe Kerk mogen heiligen worden vereerd (niet aanbeden). Een aantal heiligen zijn ook martelaren. maaltijd. Merk je de twee engeltjes die de liturgische instrumenten aanreiken voor de handenwassing en de bewieroking?