Antwerpen, Kerken en Toerisme
Toerismepastoraal, Bisdom Antwerpen (TOPA vzw)

Sint-Laurentiuskerk

Een korte kenninsmaking

De Sint-Laurentiusparochie is de eerste parochie die buiten de stadsmuren wordt opgericht in 1659.

De huidige kerk, reeds de vierde in de reeks, is een opmerkelijk monument uit het interbellum in neobyzantijnse stijl met elementen in art deco. Ze wordt ingewijd in 1934.

Opvallend in het landschap is de centraalbouw met grote koepel en losstaande robuuste toren (65 m). De toren en de doopkapel begrenzen het atrium voor de hoofdingang.

Architect J. Huygh vertrekt van een totaalconcept voor het gebouw en de inrichting. Hij doet hiervoor beroep op verschillende eigentijdse kunstenaars. Architectuur, versieringen en meubilair worden uitdrukkelijk ontworpen op basis van een rijke symboliek vanuit de pelgrimsbeweging.

Het hoofdaltaar (A. Bressers) staat in het midden zoals Christus de centrale figuur is in de Kerk. De vier grote dubbele pijlers die de grote koepel schragen, dragen ook majestueuze stierenbeelden met als hoofd de allegorische afbeelding van de vier evangelisten (Rik Sauter).

De 12 kleinere, roodmarmeren pijlers staan voor de twaalf apostelen en ondersteunen de cirkelvormige gaanderij.

De grote, ronde kroonluchter (R. Haan) met zijn 72 lampen, herinnert aan de 72 discipelen van Christus. De voorstelling van de pelikaan komt zowel in steen als in brons vaak terug als symbool voor Christus’ liefde.

Het orgel, gebouwd door B. Pels, en ingespeeld in 1935 door Flor Peeters, luistert nog steeds de vieringen op en wordt geregeld bespeeld voor concerten.

De kleurrijke mozaïeken (J. Collette) en de uitzonderlijke glasramen (J. Collette-Fr.Slijpen) worden in de vijftigerjaren aangebracht. Bij de inrichting van de doopkapel als weekkapel worden 2 glasramen van J. Huet geplaatst in 1975. Tenslotte worden in 2009 nog 2 moderne glasramen en de verbindingsdeur met de kerk ingevuld door Joost Caen.

www.st-laurentius-antw.net