Merksem, Sint-Bartholomeuskerk

Georiënteerde kruiskerk met ingebouwde westtoren ten noorden van het koorIn een kerk met kruisvormig grondplan dat deel van de kerk dat t.o.v. het dwarsschip aan de andere zijde van het schip ligt. In het koor bevindt zich het hoofdaltaar.. De bouwgeschiedenis gaat terug tot de 15de eeuw. Zowel in de 18de, de 19de als de 20ste eeuw wordt de kerk ingrijpend vergroot. Na de bijna totale verwoesting in de 2de WO wordt de kerk tussen 1947 en 1950 heropgebouwd naar het vooroorlogs plan door architect H. Huygh. De kerk heeft nog een rijke schat aan barokmeubilair: het Sint-Bartholomeus-portiekaltaar van Paschier (1645), de zijaltaren van W. Kerrickx en W. Pompe (begin 18de eeuw), de 17de-eeuwse lambrisering, de biechtstoelenEen meubel dat speciaal werd ontworpen om het sacrament van de biecht te vergemakkelijken, m.n. door te vermijden dat biechtvader en biechteling oog in oog met elkaar zouden staan. Links en rechts zijn knielbanken voor biechtelingen; in het midden is een hokje waarin de biechtvader zit. Beiden zijn van elkaar gescheiden door een wand waarin een rasterwerk is aangebracht zodat de biechtvader de biechteling wel kan horen, maar niet zien. en communiebankenEen lage afsluiting van het koor of een kapel, in de vorm van een lange knielbank. Vóór het Tweede Vaticaans Concilie gold het gebruik dat men de communie geknield op deze bank ontving. van Cornelis Struyf (1734). Van de preekstoelEen kerkmeubel, dat nu meestal in onbruik is geraakt en dat bestaat uit een verhoog vanwaar de predikant de kerkgangers toesprak. Meestal staat een preekstoel in het midden aan de zuidzijde van de kerk. van Jan Pieter Van Baurscheit (1725) zijn nog de medaillons bewaard. In de 20ste-eeuw wordt de kerk verrijkt met glasramen van o.m. A. Stalins (1914) en J. Huet (1939).