Sint-Michiel-en-Petruskerk

Unieke neoromaanse- (exterieur en plattegrond) en neobijzantijnse (interieur) basiliekkerk uit 1896. Architect Frans Van Dijk baseert zich op de romaanse architectuur van de Dordognestreek en op de Latijns-Byzantijnse en vroeg Christelijke kerkbouw. Een timpaan naar het voorbeeld van Chartres. Ondanks de rijkelijke ornamenten straalt de kerk soberheid en rust uit. De interieurversiering is sterk symbolisch geladen. Grootse gepolijste monolietzuilen. Heerlijke gouden mozaïeken. Opvallend kassettenplafond. Hoofdaltaar met rijk versierd ciborium, preekstoelEen kerkmeubel, dat nu meestal in onbruik is geraakt en dat bestaat uit een verhoog vanwaar de predikant de kerkgangers toesprak. Meestal staat een preekstoel in het midden aan de zuidzijde van de kerk. en biechtstoelenEen meubel dat speciaal werd ontworpen om het sacrament van de biecht te vergemakkelijken, m.n. door te vermijden dat biechtvader en biechteling oog in oog met elkaar zouden staan. Links en rechts zijn knielbanken voor biechtelingen; in het midden is een hokje waarin de biechtvader zit. Beiden zijn van elkaar gescheiden door een wand waarin een rasterwerk is aangebracht zodat de biechtvader de biechteling wel kan horen, maar niet zien. uitgevoerd in wit carrara- en andere kostelijke marmers, mozaïek, koper en graniet.

Sinds maart 2022 is deze kerk tevens de plek waar de Oekraïense Grieks-Katholieke gemeenschap zich thuis mag voelen.